Silahlı Neşe

Güvertemde güvercinler ağlar Çare yoktur hüzünlerle delinmişse dağlar Bir kıyıda paramparça hasretlere bağlan Kulaklarıma bir kelam et ölmememi sağla ! Söyle nerden bilebilirdim bütün hengamenin dağıldığını Ölüm mahalline karanfiller atıldığını Hırs ve para uğruna tüm insanlığın satıldığını Anlat, çünkü gördün şiirlerin yakıldığını ! Penceresiz tramvayda boğulmak mı yaşam Yoksa yorulmak mı yollarında bir derdin bir tasan Kalem, kağıt, duman ve efkarla sevişirken yazar Küfür, bir öldürme eylemidir makberleri kazan ! Sevişmekse yürürlükten kalktı bugün Duygularsa bölücülükten hüküm giydi, bir şey deme ! Bir masal yaz, icabında konu olsun filmlere Sevgi denen şey aslında yıkıcı bir misilleme ! ‘'Bizi ölüm bile ayıramaz!'' derdi yaren Düşüp yenilsem de pes etmeyen bendim halen Sanırım öfkelisin suratından belli zaten Çünkü bencil adem, tüm evrene istinaden ! Nakarat (x2): Kalbine zan altında güzellikler sunmak için İntihara vuslat, bir kez olsun durman için ! Bende yazdım özgülüğe hasret olan kuşlar için Tanrının büyüklüğü, yalnızca kullar için ! ‘'Başka kimse yok'' dedim ve bir an durdu kaldı Zaten bütün tanrılar cennetten diyar sundu ballı Şairler bu sözcüklere şiar buldu sandı Benim en sevdiğim şiirleri Şiyar Buzcu yazdı ! Gurbette sürgün şu an tanrının yasakları Ve yalnızlık kanatları, döküldüyse n'eyler ? Fısıldardım kulaklarına miadı bir şeyler Çünkü bu çağlarda öpüşmek çok siyasi bir eylem ! Ne anıtlar diktin söyle gönüllere Söyle kaç şiirle şifa oldun ömürlere ? Sevinç ölümlere çare değil, saçmalamıştın Zaten ben de bütün heykelleri parçalamıştım ! Tüm insanlık güzellikle avuçlarına dökülsün Ve gül ! Çünkü sende ağladıkça ölürsün ! Yaşam denen sorulardan uçurumsa, çözülsün Yeterince yaklaşırsan cevapları görürsün ! (Nakarat x3)