Dumana

Bir zamanlar suriye sınırında Barak yöresinde yaşıyan geçimini Kaçakçılık yaparak kazanan topal abdunun Uzun zaman erkek çocuğu olmaz Gün gelir yüce allah ona bir Erkek çocuğu nasip eder adını Muhammed koyar topal abdu Oğlunu öylesine severki beş Altı yaşlarına geldiğinde Onu yanında hiç ayrımaz Bu arada abdonun vur emri Kertil karakoluna iletilir Bir gece vakti topal abdu oğlu Atın terkisinde kaçakdan dönerken Jandarmanın mavzer kurşunu Arkadan önce küçük muhammede Sonrada abdonun sırtına saplanır Oğlunun cansız bedenini kuçağına Alan abdo önce bu ağıtı yakar Sonrada kendiside ölür Aman çıksam yazdamına oğlum muhammedim Yaz gelir ne ola tamam bir haber görsende Küçük oğlum bizim aşiret tez gelirmi Aman o kerti jandarmalıra hele küçük oğlum Bizden vaz gelirmi vazgeçermi aman dumana Küçük oğlum dumana dumana dumana ey Aman atlarım örükledi çayır ile çimene Hele bir evden çifte cenaze çıkarsa Gidin bakın çoluk çocuk vurana Oy oy vurana oy oy oy Aman kalkın gidelimde yavrum muhammedin Boru sesi var tamamı vuruldu benim küçük oğlum Bizim aşirette yası var hele bakın aşirete Tamamen başdan karalara girmişte küçük oğlumun Yassı var aman drama küçük oğlum drama drama Amanın kan ellerimizden baştan ayağa Oldu kan bir evden çifte cenaze çıkarsa Gidin bakın çoluk çocuk vurana Oy oy vurana oy oy oy Aman dumana da dumana küçük oğlum Dumana dumana dumana dumana Zaman taş düştü yeri yakar muhammedim Oğlum kime ne bir evden çifte cenaze çıkarsa Gidin bakın çoluk çocuk vurana Oy oy vurana oy oy oy.