Şimdi Kalk

Şimdi kalk , kabiliyet bedene intikal eder Derdim af , mühebbetimin hürriyeti kalelerde Sayfa aç , boş defteri doldurdum ben dilime Kin nefret öfke ziyana uğrar yaşamı sev doğ ve al Yüz bin kere yaprak at bin bir kere defter ağlar içinden Sabret gün kararsın evveline girip inermi yeniden umutları Real de baş keser dili uzar bacadan girerdi kara dumanların Taş olurken ekmekler dur yanarmı emekler su bulundukça Tak tak , kapı da bi yabancı aç ama giremez underground içerisi Kalifiyeli elemanı alır biler , birer direnip new schoolu iteler Devrilir sarsılır güvenler ruhen zayıf düşer ince bedenler Yasalarımı çiğneyen büyükler yargılanmaktan kurtulamazlar Ben yazmaktan bıkmadım sandılar boş gezenin boş kalfası Uykusuz kalıp göbek büyütmedim hedef kriterimi çizdim anlık Marka giyinmedim ,semt mahallelerden alışverişlerimi yaptım Küçük çocuktan esinleyip büyük karakterleri resme aktardım Kat kat , kaderine boyun eğer kıza bedenini zuhur eder bel Medeni dilimini bilir iki dişi temizlemeden kişi bilip dili kilit İti delip böleni dağıt seven seveni boşa çeker Kelime oyunu eden ifşa edersem Çekil önümden , çekil gözümden terazi elime dinerken Yaşam ümit ve ben ıssız adalardan yükselip güçlenen delirmeden Dere bucak dağ esip poyraz içe yeli seli kesip bölünüp birleşip, Hastalıktan düzelemeyip beyni yaşama yaşamsız bırakıp gidip Derdimi bilmeden yargılama unutmam siğneye çekemem Nakarat Şimdi kalk , içindeki acıları kül et Ve ayrıl , içim yangın yeri Yine baygın , aldım sardım ve daldım Ne istedi geçmişim gelmiş geçmiş en büyük kayıpları vermişim Hipotezini bölüp kaidelerin esintisinde koltukları devirdi Hız kilometresini bilemeyip virajını kestirip sokakları öteledi Kümeste büyütülen yumurtanın içi kurt tarikatını silikleştirildi Normatif evrenin rasyonel olgusunu çizip Mik Mona estirdi Dert değil eleştirileri evrenin kuru böcekleri gömülürken inerdi Hikmeti olmayan bildirgenin anlamını indirgemez beyinleri Amcaları dinlemez ken sen olmayan halisinasyonun gölgeleri Taş çatladı içinde akarsular meydanlara dağılır birer birer Benimle kal yada kalma saçma sapan insan kolpa tranvalarınız Benim gündüzlerim gecemken gecem rahatsız olur ecemle Ecemle gölgeye sürenler sür sürene bakmam içi beterse Derdi güfte imla klavuzunu aç yada açma üfle sömür nefesle Yaz yada ver bir sufle ışık katmanı festivalde ağlasa gülse Çekilmez çileleri çek ya pes et kelimemi beni yazmaz wikipedi Dert etmem iyi yada kötü diri kilidi kırar girerim hep içeri Neyimiz vardı ki rap iki kıta arası gelip gitme yok hiç tepe Tad dilde eksilir yanan alevler soğutmaz bu yürekten Olmadı be olmadı merdivenler bile dayamadı düştü birden Kaç kilometre gitsemde duyacaklarım aynı ritim ahenkler Nakarat Şimdi kalk , içindeki acıları kül et Ve ayrıl , içim yangın yeri Yine baygın , aldım sardım ve daldım