Korkma

dünyanın ucundaki mağrur bir fener gibi durma, durma arsız bir hüzün gibi, hoyrat bi kader gibi yıkma, yıkma elbet zor diner acı, elbette kalır izi korkma, korkma böyle serpilir ruhun öle zenginim sorma, korkma korku ruhyu yer gönül durmaz, koşmak ister yolcular zevk almak ister ne demişler gündüz gece varmak zaten bir nefeste bilirim hemde nasıl zordur bilirim bir ağacın altında yağmurda ağlarken bulduğun birinden ayrılmak