Melankoli

Bir tünel kazıyorum içinden Kaçıyorum, firarım adaletsizliğinden Bir ışık görünüyor derinden Çıkıyorum, sızıyorum kalbindeki delikten Bir tren kalkıyor içimden Taşınıyor duygularım esaret bölgesinden Artık gökyüzü kararsın Sarsın griliğin beni En sevdiğim melankoli Varsın beni unutsunlar Ansın adımı karanlık odalar Özler beni melankoli Bir adam ağlıyor içinden Gidiyor uzaklaşıyor en güzel hikâyesinden Bir tünel kazıyorum içinden Kaçıyorum, firarım adaletsizliğinden Artık kıpkırmızı sabahlar bizim Artık aşksız renkler bizim Artık yabancı boş sokaklar bir dizi Artık alın bütün mutlu sonlar sizin