Hafifliğin Ağırlığı

Küçük kara kuru bir oğlan çocuğu Tutmuş babasının elinden İplemeden karı soğuğu Yürüyor üç adım önümden Çocuk olmasına çocuk Gözleri öyle diyor Ama öyle bir mahsunluk ki bu öyle bir ağır Omuzları çekmiyor Şehrin ışıkları kör etmiş beni Neresindeyim bencilliğin Çöktü üstüme ağırlığı Yaşadığımız şu hafifliğin Küçük kara kuru bir oğlan çocuğu Tutmuş babasının elinden İplemeden karı soğuğu Yürüyor üç adım önümden Anlamak zor ne söylediğini Ama zor değil hayal etmek Yoksul bir babaya ne söylenirse yorgun bir şehirde 'baba bu nasıl memleket Şehrin ışıkları kör etmiş beni Neresindeyim bencilliğin Çöktü üstüme ağırlığı