Şizofrenin Hikayesi

Geride bir aşk bıraktım çaresizlik katında Ellerime not bıraktın asırlar dolmadan Sevgimi yel aldı saçının karanlığında Kahverengi gözlerine tek bir lokma doymadan Ben yalnızlık şehriyim sen aşkımızın arması Sen tanrıdan kalbime en lüks armağansın Bana da anlatır mısın gönlünde aşk nasıl Kalbim damarlarında kan gibi dolaşsın Canımsın herşeyimsin tek çarem sensin Eğer terk edip gidersen tadı çıkmaz semtin Sokaklarda çığlık atsam duymazsın sesimi Bu yüzden gözlerimdeki okyanus dinmedi Issız yerde evim olsa sade sen ve ben olsam Tomurcuk güller gibiydin dört mevsim boyunca Gün yüzünü görmedim hiç ay doğuyor her akşam Gül yüzünden hasta olsam yatağımdan kalkamam Mutluluğu haketmeyen yıllardır ağlar Vücudum çöle döndü yağmur bile damlamaz Aşkı bilen der ki bana artık umut bağlama Terk edildim hastayım kimse beni anlamaz Nakarat : Şimdi bak yıldızlara halimi onlar anlatır Gördüğüm her çift beni yokluğuna ağlatır Biliyorum yüreğin buzlar gibi kaskatı Söyle şimdi bu kalp seninkinin kaç katı