Kazancı Yokuşu

Paris sokaklarında sabaha karşı Çöp tenekelerinden aşk dökülür Aşıklar balık kılçıklarında Ölür... Şanzelize yağmurda buğulu ayna Çiçekli jartiyerlerin gölgesi iz iz Kişiler geçer kişiliksiz Madrid balkonlarında zehirli asma gülleri Kertenkele gözlü kızlar Kök temiz filiz kirli Roma, nerondan arta kalan yaralar Aşk çeşmesinde kalp paralar Kazancı yokuşunda bir yatır var Ömürle yarışır mumları erimekte Beni orada bekle Ne çilekeş Ne vefakâr O ne sırdaş dede O yokuş baharda da ıslaktır Güzde de Kayan kendi ayağın Düştüğün kendi kaldırımın O yokuşta niceleri neler diler O yokuşta gün ışırken Çöp tenekeleri ve yalnız Kediler...