Nerdesin İlkbahar

Nakarat Hep son bahar, hep son bahar Nerdesin ilkbahar (x2) Doğmadı güneş, yakmadı beni Hiç kimse sen kadar Nameler dudak kanattı, gözlerimden kan aktı Yerle birdi kalbimin sarayları, sen yaşattın Çok savaştım adına, şakaklarımdan terler aktı Bir cevaptı sorulan her sorunun merakı Deniz misali dalgalandı gözlerimde aşkın ateşi Çünkü kaygılandım aklım için, öyle yaktı beni Bir defa da olsa gülmeliydim derken verdi seni Bir defa da olsa sevmeliydim yarin kalbini Bir yudum su hasretiyle koştuğum bu çöl mezar Oysa bir ihtimal var, yaş pınardan akar Cennetin yeşilliğiydi gözlerinde parlayan Onlar olmadan doyurmaz beni bi çağlayan Gökte yağmur bitse gözlerimden alır yağmuru Nasıl bir sevdadır nefesim daralır Ey Ulu Gözlerime göster, ayaklarıma bildir Adım atmaktan korktuğum çok yağışlı o yolu Nakarat (x2) Hep son bahar, hep son bahar Nerdesin ilkbahar (x2) Doğmadı güneş, yakmadı beni Hiç kimse sen kadar