Eski Tüfek

Bir insan ömrünü neye vermeli Tükenip gidiyor ömür dediğin Yolda kalan da bir, yürüyen de bir Savrulup gidiyor ömür dediğin Yüreğin ürperir kapı çalınsa Esmeyen yelinden hile sezerler Künyeler kazılır demir sandıkta Harcanıp gidiyor insan dediğin Dışı eli yakar içi de seni Sona eklenmedi önce gideni Ayrılık gününün kör dereleri Bölünüp gidiyor nehir dediğin Bir insan ömrünü neye vermeli Para mı onur mu kaç dikenli yol Ağacın köküne inmek mi yoksa Çırpınıp duruyor yaprak dediğin