Benimle Gel

Bazen kalbim sıkışıyor Başka kalplerin arasında İçimde tanımadık bir ateş Kimse bir avuç su dökmüyor Sahipsiz bir gölgeyim Kirlenmiş bir denizim Sokakları emziren tüm çocuklar Ben sizin annenizim Kimse kimseye içtenlikle Nasılsın diye sormuyor Kimse kimsenin ellerine Sevgiyle uzanmıyor Gidesim var gidilmemiş yerlere Yakasım var kimliğimi Sormadan sorgulamadan Benimle gel al kendini İncinmiş bir kelime Okunmamış bir şiirim Karanlık sızmış gözlerime Bir mum gibi titrerim Sıkıldım bütün yalanlardan Ve hatta doğrulardan Sımsıkı tut kollarımdan Benimle gel al kendini