Çakıl Taşı

Sonbaharın etkisinde bi yaprağı oynadım Hasret rüzgarları beni savurmaya doymadı Puslu gecelerde mutluluk seni görmekti Korktuğum ışığından mahrum kalıp ölmektir Yolunda tekmelerle ilerleyen bi çakıl taşı Kalp diyette her gün yediği hüzün aşı Dudağıma süzülen yaş aşkın parıltısı Sol yanımda değilde niçin hep rüyamdasın Aşkı örtmekte sen kara topraksan neden hala Ruhum şaad olupta bir türlü bulutlara çıkmadı Umutlar deryasında bin türlü ölümken ayrılığın Afitap olup gecelerim e neden doğmadın ? Seni hiç bi sorumda yormadım bak olmadı Deyip çekip gitme cevap bu olmamalı Yoksa buharlaşıp gelirim ardından gökyüzüne Bi katman daha yaklaşırım masum gülüşüne ( NAKARAT ) Yokluğunda soğuk kış sen içimi ısıtırdın Donuk bakışlarından ötürü bulutlar kar ağladı Karabağladı kalbimin sokları ve ben anladım Oysa sen aşkı zevk veren dudaklardan sağladın Yanlışlarla dolu bi çözüm kümesi gibisin Bilinmeyeni bıraktım da bildiğin yer neresi Tilki misali dönme bana kaçarsa ondan hevesin Bir çocuğa değilde ruhun ümitsizleğe gebedir Onca şey tabi önemli değil sana gül solunca Seni düşünüyorum kadın nedense gün boyunca Bu kalp sevgiyide geçti oldu bi oyuncak Herşeyden vazgeçtim onu kırıp yerine koyunca Mutlusun öyle kal yalancı baharlar Kalp umudu yitirdi şimdi acıları ağırlar Sevgiden yoksul yaşa yanımda yoksun Ben istemezdim her yağmurda sen koksun ( NAKARAT )