İspat

yokluğunun ispatı dudağımdaki çatlaklar bıktım her gece bi fotoğrafını yakmaktan şişelere dolup hayalleri dumana satmaktan yoruldum sorumsuzca geldi tüm sorunlar ahmaktan oynadım kandırdın kendini her daim sendim her dua sendir hadi gel sana ulaşabilen esendir taki ben en arkada bir gün ölürsem bekleme hemen gel arkadan yapabilirmisin bilmiyorum sonuçta onunlasın fikrim yok bana senle ilgili soru sorulmasın yinede yüzün asılmasın sen başka bi kasımdasın aralığı görmedik farzet kaderde kasılmasın seni anlatırken sakın iyi olmamı bekleme yazdığım her satırdan bir göz yaşı kalbime saplanır bu adam bir gün hatırlatır eskileri benim için güzeldir ama canını alır eskilerin eskiden di o masum aşklar yaşanmıyor artık ve hayatımın her alanı sensiz kaba taslaktı kaskatı kesildim seni onla görünce biliyorum sevineceksin ben dünyadan göçünce elim cebimde geziyorum sokaklar benimdir elvedayla bitirdin ya hani benimdin her ne kadar içme desende içiyorum o laneti o lanet senden zararsız sen kıyamet alameti ne dersin acınacak haldeyim öyle dimi oda benim gibi seni sevdiğini söyledimi inanma beni unuttun bu belli gözlerinden orda mutlu olacaksan gelme kal yerinde ellerimden ellerini çektiğin günü hatırla sadece onu anlatsam oluşur 640 satırdan yakında gelecek ölüm belli toprak kokundan öldü farzet beni sebebi ise topraksı kokundur olmalı doğmalı tepeme güneşim toprağa girmeden görmeliyim güneşi kimsesiz bırakma beni hadi gel kinsizim sana karşı hadi gel olmadı olamadı ve gün doğmadı öldümde gelip mezar taşımada sormadın kimdir bu kimsesizim yoksun ya kindir bu bilemezsin yoksun ya x2 senle benim aramsa bütün bu uzaklar sana nasıl geleyim yolunda kuruluyken tuzaklar uzatma sakın yarama tuz atma uzaktan izlerim mutlu oluşunu gözünden yaş akmaz neden bu haldeyim bilmezsin nasılsa sen gibisi bulunmaz bu diyarda şunu bil bu sen değilsin yaşamadım bunu ayrılığın bu denlisi canıma kasıt yakın bedenimi telaşlanmayın yanmaz canım örtün üstümü çabuk nedense üşüyorum ellerini ısıtırdım sonbaharda üşüyodun düşüyorum düşler ardından sana merhaba yeni bi hayata tepe taklak topraktayım arkadan arkana yaslanıp kafanı onun omzuna koyunca delirdim onur çöpte artık bende bi oyuncak oldum senin için ama kırıldım oynayamazsın sabah namazına kalkar hayalim beklemez yatsıyı peşinde koşmaktan yorgun sarhoş bedenim seni sevmek için ben her bedeli ödedim lakin yoksun inanmadın döndüm ardıma vakit sonsuz derken baktım yoksun arkada bir gül misali soldun gittin elimde ve seni bulamadım ne yazki hiç bi güzel kelimede tanımsız bi insandın sensiz yarımdanda yarımdım karımdın bembeyaz hayaller bulutlarda sarıldı olmalı doğmalı tepeme güneşim toprağa girmeden görmeliyim güneşi kimsesiz bırakma beni hadi gel kinsizim sana karşı hadi gel olmadı olamadı ve gün doğmadı öldümde gelip mezar taşımada sormadın kimdir bu kimsesizim yoksun ya kindir bu bilemezsin yoksun ya x2