Sen (Gözel Şer)

Nemetse de gözel şer Şair olan qem de yeyire Ömrü keçir bu adetle Uğurlu bir seadetlere Gören meni nedir deyir Saçlarına düşen bu den Şair ne tez kocaldın sen Dünen mene öz elinde Gül getiren bir gelin de Gözlerinde min bir sual Heykel kimi dayandı lal O behtever gözelin de Men okudum gözlerinden Şair ne tez kocaldın sen Avculuğa meyil saldım Gece – gündüz çölde kaldım Dağ başından inip düze Bir ok kimi süze – süze Neçe ceyran nişan aldım Cavab geldi güllelerden Şair ne tez kocaldın sen Bezen uca bezen asta Ötür sazım min sim üstee Andı yalan eşqi yalan Dostluğu da rüşvet olan Ürek yıxan bir iblis de Üzevari deyir herden Şair ne tez kocaldın sen Saç ağardı ancaq ürek Alovludur evvelki teke Saç ağardı ancaq ne qem Elimdedir hele qelem Bilirem ki demeyecek Bir sevgilim bir de veten Şair ne tez kocaldın sen