Elif (Yürek Yangın)

Yürek yangın volkan bende Elif közüm sarar seni Her geçtiğin yolda neden Elif gözüm arar seni Ateş düştü içim yanar Acılarım durmaz kanar Bu can artık iyce bunar Elif sazım sorar seni Bir meyvanın yarısıyım Çiçeklerin arısıyım Çekilmeyen birisiyim Elif nazım yorar seni Satır satır okusam da İlmik ilmik dokusam da Bülbül gibi şakısam da Elif hazım kırar seni Acıtırım acım ile Kıyamam ben açan güle Lanet olsın kıran dile Elif sözüm burar seni Yiğit açsam gonca gonca Gökyüzünün yıldızınca Toz olursun ince ince Elif özüm ırar seni