Koç Bekir Ağa Hadisesi

İptida Konya'ya olunca kadı Konya'yı hep kırmak oldu muradı Ta o günden tuttu manav inadı Tekebbürlük itti uydu şeytana Kanlar mahkemeye çaldılar taşı Hükümetten düştü kibrinden naşı (Külahçı Ali) idi cemaat başı Didiler olmuştu ana hasmane O sıkıyle itti büyük yemini Gitti vardı oldu (Maden emini) Titretmek isterdi bunca zemini Ekin yakan ulaşmazdı harmana Çün harap eyledi (on iki kaza) Yaradan olur mu bu işe rıza İki tuğ alınca meza mameza Yararlık gösterdi (Ali Osman) a Biraz (Yörük ceri) başına derdi Sanki peydah itti bir büyük ordu Akgöl'de İsmail bazarın kurdı Sui-kast eyledi azmitti hane Bir iyice nizam virince canlı Ta Sille'ye düştü yarısı canlı Girince Konya'ya kalbi perkinli Durdular Konyalı merdi merdane Çoktan düşünürdü Konya'ya bir renk Gelince çarşıya attırdı tüfenk Allah Allah diyü çekildi gülbink Aklı kesti yine geldi iymana Ezelden Konya'nın var idi namı Dirdi ki Konya'ya virem nizamı Eğer olmasaydı mektepler cami Bakaydın meydana akacak kana Bir öğle vaktında kavga kuruldu Bu işe Konyalı pekçe sarıldı Gerçi bizden beş on yiğit kırıldı Ecel geldi baş ağrısı bahane Kırk dört saat oldu bu cengü cidal Ağaları bilsen hep Rüstem ü Zal Allah ocağına virmesin zeval Ağızların açtı saldı dumana Yoldaşlar hep metres itti ol leşi Bizde böyle olur aslan güleşi Varindi elinde tahtını taşı Biraz tuluk hazır eyle katrana (Hacı Bektaş Küçeğiydi Ocaklı) Askerini bozdu iki bıçaklı Dahi onbin yiğit var idi saklı Binde biri çıkmadıydı meydana Ocakçı çağırdı daim Allah yar Yardımcımız elbet ol Gani Settar Cihanda var mıdır sen gibi gaddar Kurşun attı mektepteki sıbyana Gerçi bizden yiğit var zayi olan Nam ü şanımızdır halka yayılan Seni koyuvirdİk burdan reyilen Bırakma döşeğin Konya'dan yana Minareye çıktı senin soytarın Deliklere düştü hep manavların Yok mudur zerrece namus ve arın Şimdi döndü faka düşmüş sıçana Daim hıyanetlik fikr ü hayali Konya'ya kem bakan bulur zevali Lisanında halkın ırzile mali Anı havale etti gayri Yezdana Bu cenge Hazret-i Mevlana geldi Şems-i Tebriz ile beraber oldu Yer yüzü büsbütün melekle doldu Sığışamaz oldu halk bu cihana İnkisar eyledi kürsüde vaiz Bakindi manav yanına kalmaz Kapandı camiler kılınmaz namaz Mazinler çıkmadı üç gün ezana (Nizam-ı cedid) e vardı ta elin Her nereye varsan ordan koğulun Kaldı da bu zurna ile davulun Sıkılmadan haber salan (ferman) a Bu kavga yiğitin adını seçti Hezaran yiğitler serinden geçti Didiler Şem'i'ye ya şükür kaçtı Hele bak gidiyor koca cihana