Dert Küreği

1. Kısım Azelya, sonu bi baştan alın korkularımı eskiten tüm sokakların sol tarafta izi kalır ben ellerinden mahrum olmak istemedim bu sadece bi oyun aklın kalbe yaşattığı koyu bir telvesinde huzur bulmak elbet öyle lakin canı sıkkın insanoğlu göğüs gerdi her bi derde somutlamak istemem ben aslında tek derdim yılların eskittiği dev bi perde gözçukurlarından bi beklentim olmadı hiç, velhasıl anlattım sürekli anlattım kalemi perçeminden asmak istesem de duygularıma ket vuran bi aşkı sen deminde yıllattım sorun biz değil de sonu hep biz olduk dert küreği sancılarımı bi nebze avuttu bu yılların birikimi olsa bile harap gemim kalb parça parça azelyasını unuttu 2. Kısım bu gece son olmalı, elbet son olmalı yansıması bile can alırken nefretinden düşen zaman avuçlarımdan kayıp giden baharların toz grisi yıldızına eş olmalı, yok olmalı. gökyüzünde sen de dahil hiç bi cisim kaymamalı solumdan. benden kaçtığından yorulduysan soluklan bi otur yanıma şöyle hiç bi derdi düşün bakim dönen var mı yolundan. aslında beklemektir giden varsa vuslata pencereden bakakalmak aşk tadında elvedalar odamın duvarları suretinden pay kaparken tüm küfürler edildi artık o masum suratlara kaçıncı zikir söyle adına doğru esti bugün çekilen derdin adı bu kez resti dünün yolu bulunca eğdi şimdi en masum çiçek yani azelyanın yaprağında haydi öldür beni ömür